ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
عبدالله دوامی درسال 1270در روستای طاد تفرش متولدشد
عبدالله دوران کودکی وهمچنین تحصیلات ابتدایی را دروستا
ونزد ملا های ده فراگرفت پس ازچندی به تهران آمد ودر
مدرسه تربیت مشغول به تحصیل شد وی توسط مجدالممالک
باعلی خان نایب السلطنه که از خوانندگان بزرگ آن زمان
بود آشنا شدو در حضور وی قطعه یی بنا به
درخواست مجدالممالک می خواند که مورد قبول
علی خان نایب السلطنه قرار می گیرد و او دوامی
را تشویق می کند که نزد وی آواز کار کند و اولین
مشق خود را که دستگاه شور بود نزد علی خان آغاز
می کند که اولین استاد وی همین شخص می باشد
عبدالله دوامی پس از چندی نزد استادان :
آقا میرزاحسینقلی، حسین خان کمانچه کش، درویش خان،
ملک الذاکرین و آقا میرزا عبدالله رفت و بسیاری
نیاموخته ها را از آنان آموخت و خود شد استاد
عبدالله خان دوامی.
دوامی قبل از انقلاب مشروطیت برای شناساندن موسیقی
اصیل و سنتی ایران و برای حفظ و حراست و اشاعه
آن قرار شد که به اتفاق اقبال السلطان و باقر خان و
مشیر همایون شهردار و عده یی دیگر به برلن
بروند ولی به واسطه جنگ جهانی اول وقفه یی در
این مسافرت هنری پیش آمد که اجبارا به جای برلن
به تفلیس و قفقاز رفتند و تصمیم خود را آنجا عملی کردند.
استاد دوامی مدت هفت سال در اداره پست کار کرد
و پس از این مدت به وزارت دارایی منتقل و تا پایان
دوران باز نشستگی در این وزارتخانه مشغول کار بود.
وی از فروردین ماه 1334 همکاری خود را با سازمان رادیو
و تلوبزیون وقت وقت و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی
ایران شروع کرد که به واسطه کهولت شاگردان را در منزل
تعلیم می داد.
استاد عبدالله خان دوامی در بیستم دی ماه 1359 دار فانی را وداع گفت